Po licznych negatywnych opiniach na temat nowego dzieła Malicka, podszedłem do filmu „The New Wolrd” z pewną rezerwą, i stwierdzam, że było to kompletnie niepotrzebne.
Jest to drugi film Malicka, jaki miałem okazję obejrzeć (pierwszym był „Cienka czerwona linia”, który otrzymał ode mnie ocenę maksymalną, m.in. za nietuzinkową reżyserię i muzykę), i według mnie reżyser wykonał kawał dobrej roboty. Oczywiście, dla niektórych wydaje się bardzo nudny, za długi, ale nie zapominajmy, że ten film to nie jest widowisko napakowane efektami, pełne niebagatelnych scen batalistycznych, co ostatnimi latami stało się nadmiernie wykorzystywane.
„The New World” to film zrealizowany wg mnie bardzo ciekawie i oryginalnie. Malick nie skupia tylko i wyłącznie na stronie wizualnej obrazu. Zauważyłem, że jego charakterystyczny styl bazuje głównie na jak największym ukazaniu emocji, i to jest największa zaleta „The New World”. Emocje wprost wylewają się z ekranu. Sceny przedstawiające wzajemne relacje pomiędzy głównymi bohaterami są wykonane po mistrzowsku.
Innymi, równie ogromnymi zaletami są z pewnością genialne zdjęcia Lubeckiego, który świetnie uchwycił przyrodę, oraz bardzo dobre, a nawet zjawiskowe aktorstwo, zwłaszcza Q'Orianki Kichler oraz Colina Farrella.
Wadą filmu jest na pewno jego długość. Mógłby trwać przynajmniej o te kilkanaście minut krócej, ale to wszystko przez trochę przedłużone sceny emocjonalne. Drugim ważnym niedociągnięciem jest zbytnie wyciszenie muzyki Hornera, która jest naprawdę bardzo dobrą kompozycją, jednak dopiero po przesłuchaniu soundtracku, można dokładnie poznać jej walory. Natomiast w samym filmie po prostu ginie, zwłaszcza świetne tematy.
Reasumując, „The New World” nie jest pozbawiony wad, jednak posiada wiele świetnie wyreżyserowanych scen, i mimo znanego zakończenia, film ogląda się bardzo dobrze. Zasłużone 8/10.